ไดอารี่กับความทรงจำวันวาน

             ความทรงจำของฉัน คือ ได้เจอเพื่อนที่ไม่ทิ้งเราค่อยช่วยเหลือเรา ที่โรงเรียนถาวรานุกูล และเรายังได้พบกะคุณครูที่ใจดีค่อยตักเตือนเราในเวลาที่ผิดค่อยสั่งสอนเราและได้พอประสบการณ์ใหม่ๆในโรงเรียนถาวรานุกูลมากขึ้น โรงเรียนถาวรานุกูลเหมือนบ้านอีกหลังของเราและทุกคนในในโรงเรียนถาวรานุกูลก็เหมือนพี่น้องของเรา โรงเรียนถาวรานุกูลยังเป็นที่สร้างความสามัคคีของพวกเราอีก และสร้างสถานการณ์ใหม่ๆๆหลายอย่างเช่น เข้าค่าย กีฬาสี เป็นต้น ที่โรงเรียนถารานุกูลของฉันทำให้ฉันได้รู้จักเพื่อนไหม่ที่ทำให้ฉันได้รู้จักคำว่าเพื่อนแท้ และฉันยังมีเพื่อนสนินชื่อว่า ถิรพร สุริวงศ์ เป็นเพื่อนที่ดีค่อยช่วยเหลือเรามีอะไรก็แบ่งปันเราเราเวลาเราไม่มีใช่ โรงเรียนถาวรานุกูลเป็นโรงเรียนที่ดีมีคุณใจดีมากเป็นโรงเรียนที่ดีที่สุดของฉัน โรงเรียนถาวรายังเป็นโรงเรียนที่สอนให้มีระเบียบเป็นคนที่ของสังคม